Ο βασικός λόγος που αρκετές φορές έχω καυτηριάσει με σκληρό τρόπο τις γενικόλογες εκκλήσεις για ένωση όλων Ελλήνων, είναι διότι κάτω από τον μανδύα των συνθημάτων περί ενότητος, εκφυλίζουν την Επανάσταση σε οικονομική διαμαρτυρία.
Το «ας ενωθούμε όλοι μαζί» δημιουργεί επαναστάσεις με ημερομηνία λήξεως.
Όποιος λέει «τώρα να ενωθούμε, και ας αφήσουμε στην άκρη τις ιδεολογικές μας διαφορές», κατεβάζει πολύ τον πήχυ της πάλης ενάντια στο κατοχικό καθεστώς. Μετατρέπει την Επανάσταση από πολιτική σε οικονομική. Η οποία θα έχει ημερομηνία λήξεως.
Όταν ξεκινήσει η Επανάσταση, δεν πρέπει να σταματήσει επειδή ο κατακτητής βλέποντας ότι επίκειται η ανατροπή του, θα πετάξει ένα ξεροκόματο στον λαό, πχ ένα έκτακτο επίδομα.
Αν τότε το 1/3 του επαναστατημένου Λαού, αποσχιστεί από την Επανάσταση και προδώσει τους αγώνες των υπολοίπων Ελλήνων, θα αποδειχθεί πόσο επικίνδυνο είναι να στηρίζουμε την Επανάσταση σε επιδερμικές αναλύσεις και αιτήματα του τύπου, «ας ενωθούμε όλοι μαζί τώρα, αφήνοντας στην άκρη τις ιδεολογικές μας διαφορές».
Όσοι καλούν σε ιδεολογικές εκπτώσεις, δεν έχουν μελετήσει ιστορία επαναστάσεων. Το πρώτο πράγμα που κάνει ένα καθεστώς όταν διαπιστώσει ότι επίκειται ανατροπή είναι να προκηρύξει εκλογές, χωρίς συγκεκριμένη ημερομηνία, ώστε να διασπάσει τους επαναστάτες.
Αν δει ότι το επαναστατικό κύμα καταλαγιάζει, ανακαλεί την προκήρυξη εκλογών. Αν δει ότι συνεχίζεται η κοινωνική αναταραχή, διασπά ένα κομμάτι του Λαού με τις γνωστές οικονομικές υποσχέσεις και παροχές, προσπαθώντας να συκοφαντήσει στα μάτια του Λαού όσους ζητούν ανατροπή όλου του καθεστώτος, και να επανεντάξει στην κατοχική νομιμότητα δυσαρεστημένα στρώματα του πληθυσμού.
Το πρόβλημά μας δεν είναι μόνον η κατοχική κυβέρνηση. Είναι και η κοινωνία. Μεταξύ κατοχικής κυβερνήσεως και κοινωνίας δεν υπάρχει απόλυτο κενό. Αναπτύσσονται καθημερινώς σχέσεις εξουσίας. Κάποιοι συμπολίτες μας έχουν αποδεκτεί ως πρόταση κοινωνικής οργανώσεως το υπάρχον κατοχικό καθεστώς, και υποσυνείδητα δέχονται την ανάγκη να υπάρχει.
Όταν ως δούλος δεν προτάσσεις έναν άλλο αξιακό κώδικα, σημαίνει ότι ζηλεύεις τον διεφθαρμένο αξιακό κώδικα του κατοχικού καθεστώτος, με τις παροχές και τα προνόμιά του σε ημετέρους, επειδή τώρα δεν μπορείς να τα αποκτήσεις.
Στόχος μας είναι να οξύνουμε την αποσταθεροποίηση του κατοχικού συστήματος εξουσίας. Και αυτό δεν μπορεί να γίνει με συνεχείς παλινδρομήσεις και συμμαχίες με στρώματα πληθυσμού που συμβιβάζονται με το λιγώτερο κακό.
Αυτό αποδεικνύεται με την πρόσφατη εξέλιξη στην Κύπρο. Οι δωσίλογοι ξαναεπαναφέρουν το νομοσχέδιο για την ληστεία των καταθέσεων. Τώρα πάνε για ληστεία 25% των καταθέσεων στην Κύπρο, επειδή το 4ο Ράιχ και η ΕΕ αρνείται κάθε άλλη λύση. Αυτή είναι η κυνοβουλευτική δικτατορία τους. Επαναφέρουν τα ίδια νομοσχέδια, που είχαν απορριφθεί, μέχρι να υπερψηφιστούν.
Και θα υπάρξουν βουλευτές που θα το υπερψηφίσουν. Απ’ αυτούς που είχαν απορρίψει το προηγούμενο που ζήταγε ληστεία 10% των καταθέσεων.
Το δικό μας καθήκον είναι να κηρύξουμε πόλεμο εθνικό και κοινωνικό σε όσους κατεβάζουν τον ιδεολογικό πήχυ της Επαναστάσεως. Εναντίον όσων προσπαθούν να περιορίσουν τον Αγώνα μας σε ειρηνικές διαμαρτυρίες. Εναντίον όσων αρνούνται να υπερασπιστούν βωμούς και εστίες με κάθε μέσον.
Η βραχύβια περίοδος των κοινωνικών αντιδράσεων προς το κατοχικό καθεστώς οφείλεται στο ότι αρκετοί συμπολίτες μας νομίζουν ότι αδιαφορώντας για την καθημερινή κοινωνική τους στάση, μία μέρα όταν φθάσουν μπροστά στην πλατεία Συντάγματος θα καταρρεύσει η κατοχική κυβέρνηση.
Εν τω μεταξύ πληρώνουν φόρους, παρακολουθούν τουρκικά σήριαλ, καταθέτουν μηνύσεις στην κατοχική δικαιοσύνη εις βάρος των προδοτών, είναι μέλη των προδοτικών συνδικαλιστικών φορέων, ίσως να ψήφισαν τα δωσιλογικά κόμματα στις τελευταίες κατοχικές εκλογές, αρνούνται να συστήσουν πολιτοφυλακές και επαναστατικά δικαστήρια, δεν συμμετέχουν σε οργανωτικές προτάσεις για την ανακήρυξη Συντακτικής Εθνοσυνελεύσεως, καταδικάζουν τις βίαιες ενέργειες των αντικαθεστωτικών ομάδων ως «τρομοκρατία».
Οι ραγιάδες καλλιεργούν κλίμα ηττοπαθείας ισχυριζόμενοι ότι οι βίαιες επιθέσεις εναντίον του καθεστώτος σκληραίνουν την κρατική καταστολή, δίνοντας αφορμή στο καθεστώς. Η αλήθεια είναι ότι οι βίαιες επιθέσεις κατά του κατοχικού καθεστώτος όπως στις Σκουριές Χαλκιδικής ενθαρρύουν τον Ελληνικό Λαό να συνεχίσει τον Αγώνα.
Όσοι αρνούνται να κατανοήσουν ακόμη και το στοιχειώδες επαναστατικό καθήκον είναι εχθροί μας, και ας είναι συμπολίτες μας.
Αυτή την στιγμή το πρόβλημά μας είναι η διάρκεια των συγκρούσεων. Έχουμε πρόβλημα εφεδρειών, προληπτικών κτυπημάτων, επιμελητείας, χρηματοδοτήσεως, εκπαιδεύσεως, επαγγελματισμού, ιδεολογικής τροφοδοσίας, ώστε να υπάρχει διάρκεια στην σύγκρουση με τους πραιτωριανούς.
Μετά από κάθε γύρο συγκρούσεως με την κατοχική κυβέρνηση πρέπει να γίνεται απολογισμός δράσεως, ώστε να εξελίσσεται σε πολιτικό και οργανωτικό επίπεδο ο ΕθνικοΑπελευθερωτικός Αγών. Η εκτροπή των παθητικών και ειρηνικών διαδηλώσεων των ραγιάδων σε βίαιες συγκρούσεις με τους κατακτητές, θα επιτευχθεί με την εκπαίδευση ενός δικτύου προπαγανδιστών εξειδικευμένων στον παρατατεταμένο λαϊκό ανατρεπτικό πόλεμο.
Είναι ραγιάδες όσοι θεωρούν ότι η επανασταστικη βία είναι νόμιμη μόνον στην αμυντική της μορφή. Είναι εχθροί του Έθνους όσοι ευνουχίζουν συνειδησιακώς τον Λαό αρνούμενοι το ιερό του δικαίωμα να περνά σε προληπτικές επιθέσεις εναντίον του κατοχικού καθεστώτος, εξυψώνοντας το οργανωτικό, πολιτικό, και επιχειρησιακό του επίπεδο.
Για να φτάσουμε στο τελικό στάδιο της παλλαϊκής εξεγέρσεως πρέπει να κάνουμε πολλά ενδιάμεσα μικρά βήματα. Και ένα απ’ αυτά είναι να ψηφίζουμε νομοσχέδια στις λαϊκές συνελεύσεις και να δημιουργούμε νησίδες ελευθερίας σε κάθε γειτονιά, δηλώντας ανυπακοή σε κάθε απόφαση του κατοχικού καθεστώτος.
Η πρόσφατη εξέλιξη στην Κύπρο αποδεικνύει ότι τα κυνοβούλια υπάρχουν μόνον ως βιτρίνα. Η καταψήφιση ενός ανθελληνικού νομοσχεδίου, ανατρέπεται την άλλη μέρα από τους κατακτητές φέρνοντας ένα άλλο νομοσχέδιο χειρότερο από το πρώτο.
Οι ψιττακοί-δημοσιοκάφροι του καθεστώτος μάς φτύνουν κατάμουτρα λέγοντες, «έπρεπε να αποδεχτείτε το προηγούμενο νομοσχέδιο. Εσείς φταίτε διότι με την αντίρρησή σας να ψηφίσετε το πρώτο, ήρθε ένα χειρότερο νομοσχέδιο».
Αν δεν τσακίσουμε αμείλικτα όλες τις καθημερινές εκφάνσεις του ραγιαδισμού, θα ριζώσει στις καρδιές των συμπολιτών μας. Γι’ αυτό όταν ακούτε, «ας ενωθούμε τώρα όλοι μαζί, ξεχνώντας τις ιδεολογικές μας διαφορές», απαντήστε:
Δεν πρόκειται να ενωθούμε με τους ραγιάδες. Αν δεν αλλάξουν στάση οι προσκυνημένοι, θα τους αντιμετωπίσουμε ως εχθρούς του Έθνους και της Επαναστάσεως.
Τα «φωτιά και τσεκούρι...», παραλείπονται ως ευκόλως εννοούμενα...
Ιφικράτης Αμυράς
Το «ας ενωθούμε όλοι μαζί» δημιουργεί επαναστάσεις με ημερομηνία λήξεως.
Όποιος λέει «τώρα να ενωθούμε, και ας αφήσουμε στην άκρη τις ιδεολογικές μας διαφορές», κατεβάζει πολύ τον πήχυ της πάλης ενάντια στο κατοχικό καθεστώς. Μετατρέπει την Επανάσταση από πολιτική σε οικονομική. Η οποία θα έχει ημερομηνία λήξεως.
Όταν ξεκινήσει η Επανάσταση, δεν πρέπει να σταματήσει επειδή ο κατακτητής βλέποντας ότι επίκειται η ανατροπή του, θα πετάξει ένα ξεροκόματο στον λαό, πχ ένα έκτακτο επίδομα.
Αν τότε το 1/3 του επαναστατημένου Λαού, αποσχιστεί από την Επανάσταση και προδώσει τους αγώνες των υπολοίπων Ελλήνων, θα αποδειχθεί πόσο επικίνδυνο είναι να στηρίζουμε την Επανάσταση σε επιδερμικές αναλύσεις και αιτήματα του τύπου, «ας ενωθούμε όλοι μαζί τώρα, αφήνοντας στην άκρη τις ιδεολογικές μας διαφορές».
Όσοι καλούν σε ιδεολογικές εκπτώσεις, δεν έχουν μελετήσει ιστορία επαναστάσεων. Το πρώτο πράγμα που κάνει ένα καθεστώς όταν διαπιστώσει ότι επίκειται ανατροπή είναι να προκηρύξει εκλογές, χωρίς συγκεκριμένη ημερομηνία, ώστε να διασπάσει τους επαναστάτες.
Αν δει ότι το επαναστατικό κύμα καταλαγιάζει, ανακαλεί την προκήρυξη εκλογών. Αν δει ότι συνεχίζεται η κοινωνική αναταραχή, διασπά ένα κομμάτι του Λαού με τις γνωστές οικονομικές υποσχέσεις και παροχές, προσπαθώντας να συκοφαντήσει στα μάτια του Λαού όσους ζητούν ανατροπή όλου του καθεστώτος, και να επανεντάξει στην κατοχική νομιμότητα δυσαρεστημένα στρώματα του πληθυσμού.
Το πρόβλημά μας δεν είναι μόνον η κατοχική κυβέρνηση. Είναι και η κοινωνία. Μεταξύ κατοχικής κυβερνήσεως και κοινωνίας δεν υπάρχει απόλυτο κενό. Αναπτύσσονται καθημερινώς σχέσεις εξουσίας. Κάποιοι συμπολίτες μας έχουν αποδεκτεί ως πρόταση κοινωνικής οργανώσεως το υπάρχον κατοχικό καθεστώς, και υποσυνείδητα δέχονται την ανάγκη να υπάρχει.
Όταν ως δούλος δεν προτάσσεις έναν άλλο αξιακό κώδικα, σημαίνει ότι ζηλεύεις τον διεφθαρμένο αξιακό κώδικα του κατοχικού καθεστώτος, με τις παροχές και τα προνόμιά του σε ημετέρους, επειδή τώρα δεν μπορείς να τα αποκτήσεις.
Στόχος μας είναι να οξύνουμε την αποσταθεροποίηση του κατοχικού συστήματος εξουσίας. Και αυτό δεν μπορεί να γίνει με συνεχείς παλινδρομήσεις και συμμαχίες με στρώματα πληθυσμού που συμβιβάζονται με το λιγώτερο κακό.
Αυτό αποδεικνύεται με την πρόσφατη εξέλιξη στην Κύπρο. Οι δωσίλογοι ξαναεπαναφέρουν το νομοσχέδιο για την ληστεία των καταθέσεων. Τώρα πάνε για ληστεία 25% των καταθέσεων στην Κύπρο, επειδή το 4ο Ράιχ και η ΕΕ αρνείται κάθε άλλη λύση. Αυτή είναι η κυνοβουλευτική δικτατορία τους. Επαναφέρουν τα ίδια νομοσχέδια, που είχαν απορριφθεί, μέχρι να υπερψηφιστούν.
Και θα υπάρξουν βουλευτές που θα το υπερψηφίσουν. Απ’ αυτούς που είχαν απορρίψει το προηγούμενο που ζήταγε ληστεία 10% των καταθέσεων.
Το δικό μας καθήκον είναι να κηρύξουμε πόλεμο εθνικό και κοινωνικό σε όσους κατεβάζουν τον ιδεολογικό πήχυ της Επαναστάσεως. Εναντίον όσων προσπαθούν να περιορίσουν τον Αγώνα μας σε ειρηνικές διαμαρτυρίες. Εναντίον όσων αρνούνται να υπερασπιστούν βωμούς και εστίες με κάθε μέσον.
Η βραχύβια περίοδος των κοινωνικών αντιδράσεων προς το κατοχικό καθεστώς οφείλεται στο ότι αρκετοί συμπολίτες μας νομίζουν ότι αδιαφορώντας για την καθημερινή κοινωνική τους στάση, μία μέρα όταν φθάσουν μπροστά στην πλατεία Συντάγματος θα καταρρεύσει η κατοχική κυβέρνηση.
Εν τω μεταξύ πληρώνουν φόρους, παρακολουθούν τουρκικά σήριαλ, καταθέτουν μηνύσεις στην κατοχική δικαιοσύνη εις βάρος των προδοτών, είναι μέλη των προδοτικών συνδικαλιστικών φορέων, ίσως να ψήφισαν τα δωσιλογικά κόμματα στις τελευταίες κατοχικές εκλογές, αρνούνται να συστήσουν πολιτοφυλακές και επαναστατικά δικαστήρια, δεν συμμετέχουν σε οργανωτικές προτάσεις για την ανακήρυξη Συντακτικής Εθνοσυνελεύσεως, καταδικάζουν τις βίαιες ενέργειες των αντικαθεστωτικών ομάδων ως «τρομοκρατία».
Οι ραγιάδες καλλιεργούν κλίμα ηττοπαθείας ισχυριζόμενοι ότι οι βίαιες επιθέσεις εναντίον του καθεστώτος σκληραίνουν την κρατική καταστολή, δίνοντας αφορμή στο καθεστώς. Η αλήθεια είναι ότι οι βίαιες επιθέσεις κατά του κατοχικού καθεστώτος όπως στις Σκουριές Χαλκιδικής ενθαρρύουν τον Ελληνικό Λαό να συνεχίσει τον Αγώνα.
Όσοι αρνούνται να κατανοήσουν ακόμη και το στοιχειώδες επαναστατικό καθήκον είναι εχθροί μας, και ας είναι συμπολίτες μας.
Αυτή την στιγμή το πρόβλημά μας είναι η διάρκεια των συγκρούσεων. Έχουμε πρόβλημα εφεδρειών, προληπτικών κτυπημάτων, επιμελητείας, χρηματοδοτήσεως, εκπαιδεύσεως, επαγγελματισμού, ιδεολογικής τροφοδοσίας, ώστε να υπάρχει διάρκεια στην σύγκρουση με τους πραιτωριανούς.
Μετά από κάθε γύρο συγκρούσεως με την κατοχική κυβέρνηση πρέπει να γίνεται απολογισμός δράσεως, ώστε να εξελίσσεται σε πολιτικό και οργανωτικό επίπεδο ο ΕθνικοΑπελευθερωτικός Αγών. Η εκτροπή των παθητικών και ειρηνικών διαδηλώσεων των ραγιάδων σε βίαιες συγκρούσεις με τους κατακτητές, θα επιτευχθεί με την εκπαίδευση ενός δικτύου προπαγανδιστών εξειδικευμένων στον παρατατεταμένο λαϊκό ανατρεπτικό πόλεμο.
Είναι ραγιάδες όσοι θεωρούν ότι η επανασταστικη βία είναι νόμιμη μόνον στην αμυντική της μορφή. Είναι εχθροί του Έθνους όσοι ευνουχίζουν συνειδησιακώς τον Λαό αρνούμενοι το ιερό του δικαίωμα να περνά σε προληπτικές επιθέσεις εναντίον του κατοχικού καθεστώτος, εξυψώνοντας το οργανωτικό, πολιτικό, και επιχειρησιακό του επίπεδο.
Για να φτάσουμε στο τελικό στάδιο της παλλαϊκής εξεγέρσεως πρέπει να κάνουμε πολλά ενδιάμεσα μικρά βήματα. Και ένα απ’ αυτά είναι να ψηφίζουμε νομοσχέδια στις λαϊκές συνελεύσεις και να δημιουργούμε νησίδες ελευθερίας σε κάθε γειτονιά, δηλώντας ανυπακοή σε κάθε απόφαση του κατοχικού καθεστώτος.
Η πρόσφατη εξέλιξη στην Κύπρο αποδεικνύει ότι τα κυνοβούλια υπάρχουν μόνον ως βιτρίνα. Η καταψήφιση ενός ανθελληνικού νομοσχεδίου, ανατρέπεται την άλλη μέρα από τους κατακτητές φέρνοντας ένα άλλο νομοσχέδιο χειρότερο από το πρώτο.
Οι ψιττακοί-δημοσιοκάφροι του καθεστώτος μάς φτύνουν κατάμουτρα λέγοντες, «έπρεπε να αποδεχτείτε το προηγούμενο νομοσχέδιο. Εσείς φταίτε διότι με την αντίρρησή σας να ψηφίσετε το πρώτο, ήρθε ένα χειρότερο νομοσχέδιο».
Αν δεν τσακίσουμε αμείλικτα όλες τις καθημερινές εκφάνσεις του ραγιαδισμού, θα ριζώσει στις καρδιές των συμπολιτών μας. Γι’ αυτό όταν ακούτε, «ας ενωθούμε τώρα όλοι μαζί, ξεχνώντας τις ιδεολογικές μας διαφορές», απαντήστε:
Δεν πρόκειται να ενωθούμε με τους ραγιάδες. Αν δεν αλλάξουν στάση οι προσκυνημένοι, θα τους αντιμετωπίσουμε ως εχθρούς του Έθνους και της Επαναστάσεως.
Τα «φωτιά και τσεκούρι...», παραλείπονται ως ευκόλως εννοούμενα...
Ιφικράτης Αμυράς
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου